Korona Nezaketine Davet! :)
Malum, ruhumuz daraldı iyice. Evlerde sıkıldık biraz. Çıkamıyoruz hiçbir yere.
Çok fazla kötü habere, asılsız bilgiye, dedikoduya, felaket tellalına muhatap oluyoruz gün içinde. Whatsapa mesajlarının ardı arkası da gelmiyor, paylaş paylaş oku oku bitmiyor.
Zifiri karanlığın içinde en ufak bir parıltıyı arar gibi takip ediyoruz gündemi. Her geçen gün bir iyi haber bekliyoruz, birilerinin çıkıp tüm bu yaşananların kabus olduğunu ve geçtiğini söylemesini, bizi bir uykudan uyandırmasını bekliyoruz adeta. Ölüm korkusu yaşıyor, bu korku ile her yanımızın kuşatıldığını, gidecek de hiçbir yerimizin olmadığını hissediyoruz. Kaldırımlardaki sakinlik bizi mutlu etmiyor artık, kalabalıklara razı olmuş hissediyoruz. Evde gerginlik içinde beklemektense başka her türlü kalabalıkta sıramızı beklemeye razıyız artık.
Bu ve bunun gibi nice sebep, ruh sağlığımızı tehdit ediyor, her geçen gün sinirlerimizi daha da geriyor, moralimizi bozuyor ve birbirimize karşı tahammülümüzü daha da azaltabiliyor. Eşimize, çocuğumuza, en yakınlarımıza dahi daha tahammülsüz davranabiliyoruz istemeden.
Bu sorunlarla baş etmek için ise çözümsüz değiliz. Örneğin en çok ihtiyacımız olan şeylerden biri “nezâket”. Yorgun ruhlarımızın omuzlarındaki yükü hafifletmek için birbirimize eskiden olduğundan daha fazla nezâket, incelik, samîmiyet göstermek insânî ilişkilerimizi de bu gerilimden koruyabilir.
Örneğin,
- En küçük bir iyiliğe ve güzelliğe şahit olunca onu takdir etmek,
- Çevremizdeki insanların en ufak dahi olsa güzel davranışlarını takdir etmek,
- Kötü davranışlara sabır göstermek, kimseye durduk yerde sataşmamak,
- Gergin konuşmaları tebessümle kesip “sonra konuşalım” demek,
- Küskün olduğumuz insanlara “kusura bakma, benim de hatam var bu işte” diyebilmek,
- Çocuklarımızı daha fazla sevmek, onlarla oyunlar oynamak, çocukla çocuk olmak,
- Yaşlılarımızın halini hatrını uzaktan daha çok sormak, onların yıllar içinde demlenmiş nice kıymetli tecrübesini ve anılarını dinlemek,
- Küçücük bir neşe ve huzur üreten herkesi takdir etmek.
Tüm bunlara ek olarak manevi dünyamızın da desteğe ihtiyacı olduğu muhakkak. Bu sebeple de ruhlarımızı dinlendirmek için tefekkür etmek, varlığı ve vâr edeni, O’nun mesajını yeniden hatırlamak, birbirimize duâ etmek, bize kendisinden başka hiçkimsenin daha yakın olmadığı Rabbimizin ayetleri ile tesselli bulmak bence en güzeli, en hayırlısı ve bereketlisi.
Bu vesile ile size duâm, Allah gönlünüze katından bir sükûnet, kalbinize huzur, yüzünüze tebessüm bahşetsin. :)
Vesselam, vedduâ.
